Klaas Makken 1926-2019

Klaas Makken overleed vorige week in Eelde. Vandaag was de crematie, op een steenworp afstand van zijn oude land. Zijn laatste jaren was hij in Eelde, omringd door Agrarisch Dagblad, NRC, en vele, vele koeienfoto's. Kat Thomas was het laatste dier dat hij verzorgde in zijn lange leven. Fijn gezelschap. Op de kaart stond: Een boer uit zijn tijd.

Ik droom nog elke nacht van mijn vee

Vandaag bezocht ik Klaas weer eens, hij is nu bijna 90. Vier jaar geleden schreef ik het boekje over hem. 'Ik droom nog bijna elke nacht over mijn vee', zegt Klaas. Hij vindt het ook jaren later nog moeilijk dat hij de dieren niet meer om zich heen heeft, zeker ook omdat het hem altijd een doel gaf. Zomaar een eindje wandelen, het is hem een gruwel: 'dat heeft ja geen nut'. Ergens heb ik hem altijd gegund in het harnas te mogen sterven. Ja, waarom lopen levens zoals ze lopen?

Het kampje

Aan de Rijksstraatweg in Haren. Fraaie oude boerderij. Naast de boerderij, altijd in't zicht, het kampje. Daar staat het vee dat ziek is, maar ook de koeien die net zijn afgekalfd lopen er.
De hogere stukken gras, dat is waar extra bemest is door het vee zelf..

Een boer in zijn tijd online

Via deze link is Een boer in zijn tijd gemakkelijk te lezen of te downloaden.

blaarkoppen kijken

staren naar het land dat je veertig jaar terug pachtte

 

 

 

Bij de gebr. Oldenburger

 

 

de vaklui

 

Het hek hoeft niet meer dicht

Het hek staat open. Koe en kalf zijn verkocht. De tijd nadert nu toch afscheid te nemen van de Kershof. Op naar een plek waar niet al dat werk ligt te wachten dat toch eigenlijk niet meer gedaan kan worden. Dat geeft onrust, en Klaas heeft rust verdiend. En wat centrale verwarming.

Terug van het maaien op een zomerse dag

Deze foto omdat Klaas momenteel herstelt van ziekte in een verpleeghuis. Even geen werk, geen doel, geen ritme, geen vastigheid...