De herfst opruimen

 Toen ik langskwam was Klaas blad aan het ruimen

 De merel weet dat er weer wat te halen valt

  Kalf en koe vredig in de herfstzon. Maar even met de telelens, dan blijven ze rustig liggen

De onafscheidelijke hark, letterlijk steun en toeverlaat

.

melk en alles wat erbij komt kijken

"Als ik begon te melken gingen de koeien uit zichzelf zo staan dat ik uit de zon zat, dat kun je ze makkelijk leren hoor."  Vertelt de man die zijn leven lang zoveel ontelbare uren heeft gemolken. Voordat de melkmachine kwam was je er 5 a 6 uur per dag mee bezig. Een goede melker deed 6 of 7 koeien per uur.

Het zakje met het wekelijkse melkgeld lag onder in een van de lege melkbussen, als je eens niet thuis was.

Zorgvuldig administreren van koe, melkgift, kwaliteit van de melk, enzovoort

een stapel melkcontroleboekjes

mooie namen voor het vee

 
De beloning voor vlijtig en zorgvuldig boeren: zilveren lepeltjes van melkfabriek de Ommelanden

 

Kalf en koe zijn onafscheidelijk... Het kalf loopt los, dus echt handelbaarder wordt hij er niet op met zoveel vrijheid.

Nieuw leven

Zoals het de blaarkop betaamt: opeens liep er maandag een kalfje in de stal rond...

'Er zit een hoop stilte in jouw boek'

Bovenstaande recensie in acht woorden is van een vriend. Ik teken ervoor. 

'Een boer in zijn tijd' is uit. De komende week worden de bestellingen verspreid.

Dank, alle aanwezigen, voor een prachtige middag!

K. voorspelt een herdruk. Ik ben benieuwd. Ondertussen is dit ook mooi:

De Wijde Wereld in!

de volgende dag:

Impressies

En dan ben je helemaal klaar, en heb je er - behalve veel niet-verwacht werk - ook erg veel plezier aan beleefd, mag je ook nog een flaptekst bedenken. Een kadootje vond ik dat. Als een uitgave heel geleidelijk aan ontstaan is dan komt zo'n tekst als vanzelf. Expresso

De melkbussen

Het geluid van de melkrijder, herinner je je dat? Het schrapen van de bus over de wagen, metaal op metaal, bij de lege ging dat vrij snel. Die gingen altijd eerst eraf. En kling tegen elkaar aan. De volle erop, dat was een langzamer ritme. En dat was tegelijk een flinke doffe bons. Bij ons thuis midden in het dorp hoorde ik dit niet, wel bij vriendjes die op een streek met boeren woonden. Bij de kleine boeren was de melkrijder zo klaar, met die paar bussen. De melkwagen stond altijd 's avonds op zo'n honderd meter van ons huis, bijna op de hoek, in Oldekerk. De herinnering aan het geluid is scherper dan het beeld ervan.

Oude Boerenweg

alles zoals het hoort

Een boer wandelt niet

Onlangs nog. Ik ben in het oosten van het land. Mooi landschap, afwisselend weiland en bosjes. Verderop op het wandelpad staat een man; als hij me ziet aankomen draait hij zich om en loopt weg. En wel in zo'n tempo en met zo'n houding- dat is een boer. Hij voelde zich wat betrapt dat hij zomaar wat 'noar de peerden liep te kiekn'.
Want terwijl we de burgerman tot vervelens toe overal volop zien luieren, is de boer gewoon bezig. Daar verandert ook de modernisering niet veel aan. Hij gaat sowieso niet met pensioen. Daarom hebben alle oude boeren nog wat vee. De boer, hij is altijd onderweg. Een boer wandelt niet.

Vandaag de proefdruk gekregen

Een hele mooie proefdruk. We hebben het omslag aangepast, vooral de kleur van de titel. En dan nog 1 keer alles bijlangs- afbrekingen, spatie teveel....

en de papierkeuze is belangrijk.

Volgende week naar de drukker, en dan volgt nog het binden.

Een paar weekjes nog..

pluk hooiwagens

wat hebben die boeren toch altijd veel materiaal

We zijn een mooi omslag aan het samenstellen...

Hester en Arnold van drukkerij de Marge verzorgen de productie van het boek.

De lay-out, fotokeuze e.d. heb ik deels zelf gedaan. Over een paar dagen komt de eerste drukproef. Waarschijnlijk is de uitgave er rond de 22e april?

HONDERD

En vandaag kwam de honderste bestelling binnen, uit, jawel, Eelderwolde. Dat is mooi, ik kan de oplage dus verhogen naar 150. Of toch...

Op stal

Het vee dat je nauwelijks hoort, rustig wachten tot er weer wat gebeurt- voer, melken. Schemerig. Die overbekende geur van hooi, vee. Een zacht rammelende ketting. Wat gezucht en gesteun en af en toe een klaterende straal of het plop plop plop van degelijke koemest. Ruikt goed. Boven de koeien met krijt de namen. Gevoel van rust, dat dit zo hoort, dat een mens dit bij kan houden.

Een artikel in Dorpsklanken

Een artikel in Dorpsklanken, nieuwsblad voor Eelde-Paterswolde, Eelderwolde e.o.

klik op de afbeelding om te vergroten

Sporen van de veeteelt

Bij Essen, niet meer in gebruik: een kadaverbak. Werd elke week geleegd of zo? Tegenwoordig rijdt de vrachtauto van het destructiebedrijf meteen voor als er vee doodgegaan is, geloof ik. Ik weet het fijne er niet van, bij Klaas maar eens navragen.

Inspiratie: Het landelijk leven

Een mooie inspiratiebron is een boek dat ik in de ramsj tegenkwam en toch zeker al drie keer gelezen heb: 'Het landelijk leven'. Emile Guillaumin was boer en schrijver, en tekende het levensverhaal op van zijn oude buurman Tiennon.
Het leven van een boer in Midden-Frankrijk in de 19e eeuw. Het boek werd voor het eerst uitgegeven in 1922. 'Het leven zoals het werkelijk geweest moet zijn', schreef Rudy Kousbroek in een recensie. Geschiedenis uit de eerste hand waarin dan weer oudere tijden doorklinken, mooi vind ik dat.

Guillaumin had zelf niet meer dan vijf jaar lagere school gehad en was autodidact. Hij schreef een prachtig boek, dat hij opdroeg 'aan de boeren van vroeger en in het bijzonder aan de oude mannen uit mijn jeugd.' Mooi.