Klaas is veehouder in ruste onder de rook van Groningen, geboren in 1926. Ik ken hem sinds een aantal jaren
en heb al eens over hem geschreven, het verhaal 'Wat altijd blijft' op dit blog. In 2012 is het contact
intensiever geworden, en heb ik een boek samengesteld over Klaas. Deze eigen uitgave is een verhaal in veel foto’s
en in tekst over het bestaan van een man die mooi in het leven staat.

Onlangs schreef een lezeres mij: 'Mijn man en ik zijn beide boerenkinderen. We lazen het in een keer uit. Wat een rust zit erin.
Je voelt je als lezer er helemaal bij. En dan zeer sfeervolle foto's, er zit niet 1 kiekje bij. Gefeliciteerd dat dit boek uitverkocht blijkt te zijn.'

Via dit weblog, online sinds 29-3-12, kun je de tekst lezen of downloaden. Verder aanverwante landbouwzaken.
Tekst en foto's online:
https://www.scribd.com/document/210372557/Een-boer-in-zijn-tijd
Mijn andere sites:

dinsdag 4 juni 2019

Klaas Makken 1926-2019


Klaas Makken overleed vorige week in Eelde. Vandaag was de crematie, op een steenworp afstand van zijn oude land. Zijn laatste jaren was hij in Eelde, omringd door Agrarisch Dagblad, NRC, en vele, vele koeienfoto's. Kat Thomas was het laatste dier dat hij verzorgde in zijn lange leven. Fijn gezelschap. Op de kaart stond: Een boer uit zijn tijd.

donderdag 1 september 2016

Ik droom nog elke nacht van mijn vee





Vandaag bezocht ik Klaas weer eens, hij is nu bijna 90. Vier jaar geleden schreef ik het boekje over hem. 'Ik droom nog bijna elke nacht over mijn vee', zegt Klaas. Hij vindt het ook jaren later nog moeilijk dat hij de dieren niet meer om zich heen heeft, zeker ook omdat het hem altijd een doel gaf. Zomaar een eindje wandelen, het is hem een gruwel: 'dat heeft ja geen nut'. Ergens heb ik hem altijd gegund in het harnas te mogen sterven. Ja, waarom lopen levens zoals ze lopen?


maandag 19 mei 2014

Het kampje

Aan de Rijksstraatweg in Haren. Fraaie oude boerderij. Naast de boerderij, altijd in't zicht, het kampje. Daar staat het vee dat ziek is, maar ook de koeien die net zijn afgekalfd lopen er.
De hogere stukken gras, dat is waar extra bemest is door het vee zelf..




vrijdag 24 mei 2013

blaarkoppen kijken

staren naar het land dat je veertig jaar terug pachtte
 
 
 
Bij de gebr. Oldenburger
 
 
de vaklui
 



donderdag 7 februari 2013

Het hek hoeft niet meer dicht



Het hek staat open. Koe en kalf zijn verkocht. De tijd nadert nu toch afscheid te nemen van de Kershof. Op naar een plek waar niet al dat werk ligt te wachten dat toch eigenlijk niet meer gedaan kan worden. Dat geeft onrust, en Klaas heeft rust verdiend. En wat centrale verwarming.


donderdag 17 januari 2013

Terug van het maaien op een zomerse dag

Deze foto omdat Klaas momenteel herstelt van ziekte in een verpleeghuis. Even geen werk, geen doel, geen ritme, geen vastigheid...